To Καλοκαίρι έφυγε, όπως θα έλεγε και ένα ομώνυμο τραγούδι του αγαπημένου Κωστή Μαραβέγια. Προτού όμως φύγει, έιχα μια ιδιαίτερη πρόσκληση απο ένα θείο μου, να πάμε μια τελευταία καλοκαιρινή βόλτα. Μια βόλτα με το σκάφος του, μια βόλτα στο απέραντο γαλάζιο, μια βόλτα στα γαλάζια νερά της όμορφης παραλιακής πόλης της Κύπρου, τη Λεμεσό! Ήταν Κυριακή, η Θάλασσα ήταν ήρεμη και στο αντίκρισμα της σου προκαλούσε όμορφα συναισθήματα. Η βόλτα ήταν υποσχόμενη! Στη διαδρομή λέγαμε αστεία, συζητούσαμε για την νέα χρονιά, είπαμε για τα μελλοντικά μας σχέδια, ονειρευτήκαμε λίγο, και μαζί μας είχαμε παρέα τα κύματα. Ρίξαμε άγκυρα στα νοτιοανατολικά της Κύπρου. Ο Ήλιος πιο λαμπερός απο ποτέ μας έκαιγε, αλλά είχαμε την δροσιά των κατά γάλανων νερών να αντιστεκέται σε όλο αυτό. Ήταν μια διαφορετική Κυριακή, ήταν απο αυτές τις Κυριακές που καταγράφονται στο μυαλό, όχι τόσο ως προς την εμπειρία, παρά για τις όμορφες εικόνες που λαμβάνεις όταν είσαι με συγγενείς ή φίλους που η παρέα τους σου αρέσει!

Summer has gone, as Costis Maraveyas sings in his song. Before summer left, I had a special invitation from my uncle to go for a last summer trip with his boat, a trip in the endless blue, a trip in the blue waters of the beautiful coastal city of Cyprus, Limassol! It was Sunday, the sea was calm, and it made you feel wonderful! On that day, we told jokes, we talked about the new season, we talked about our future plans, we dreamt a little, and we had the waves as company. We dropped anchor to the southeast of Cyprus. The Sun shining more than ever burned us, but we had the cool water to resist all this. It was a unique Sunday, it was one of these Sundays that's recorded in my mind, not so much in terms of experience, rather than the beautiful images that you receive when you are with relatives or friends whose company you enjoy.