O Μάρτιος του 2019 φίλοι μου, ήταν και αυτός ένας ακόμη πιεστικός, γεμάτος, έντονος μήνας. Δεν μπορώ να έχω παράπονο (θεέ μου τι λέω) κύλησε κανονικά $κ@8τα όπως μας συνήθισε και ο Φεβρουάριος αλλά και ο Ιανουάριος του 2019. Αυτό δεν είναι μια προσωπική διαπίστωση, αλλά ένα συμπέρασμα που προκύπτει από φίλους και γνωστούς που μιλάμε καθημερινά στο τηλέφωνο και λέμε τα νέα μας, και συνήθως με ακούνε να κάνω παράπονα. Τέτοιες πιεστικές μέρες πιάνω τον εαυτό μου να θυμάται την υπόσχεση πού είχα δώσει στον κολλητό μου (αυτός και ο κόσμος όλος ξέρει....) ότι εμείς όταν θα μπλοκάρουμε το μυαλό μας, και θα έχουμε ανάγκη απο μια ένεση ανανέωσης και καθαρού-ξένου αέρα, θα πηγαίνουμε ταξίδια. Κάθε φορά όμως κάτι αλλάζει, κάτι γίνεται και μου χαλάει τα σχέδια και έτσι, με τούτα και με εκείνα άφησα το κολλητό μου να περιμένει δυο χρόνια τώρα να πάμε ένα ταξίδι μαζί.

Αυτή τη φορά έχω την ανάγκη να φωνάξω στο 2019 να ηρεμήσει, να χαμηλώσει τους τόνους και να με αφήσει να πάω ένα ταξίδι για να γυρίσω πίσω με φρέσκο μυαλό, με δυνατή αναζωογονημένη όρεξη και με πολύ θετική διάθεση. Το έχω αποφασίσει, και για την απόφαση αυτή στάθηκε παράγοντας το taxidoefkeries.com που δηλώνει παθιασμένο για ταξίδια. Ό,τι ακριβώς υποσχέθηκα τότε στον φίλο μου και στον εαυτό μου.

Σε αυτό το σημείο, ξέρω φίλοι μου, ότι θα με ρωτήσετε "τι συμβαίνει με το taxidoefkeries.com και που το πας;". Εγώ δεν το πάω πουθενά, και για του λόγου το αληθές, αυτό μας πάει. ΠΟΥ; όπου εμείς θέλουμε. Για να μπω όμως στο θέμα ευθύς και να σας κλέψω το ενδιαφέρον πριν με βαρεθείτε και κλείσετε τη σελίδα, θα σας πω αρχικά ότι πρόκειται για μια εταιρεία που οκτώ χρόνια τώρα, εξυπηρετεί (μάλλον αθόρυβα) τους πιο παθιασμένους ταξιδιώτες. Εγώ το ομολογώ δεν ήξερα, δεν γνώριζα και γι’αυτο μάλλον έχω μείνει στάσιμος στη συλλογή των εμπειριών μου. Έφτασε η ώρα λοιπόν να γνωρίσουμε περισσότεροι τι μας προσφέρει η εταιρία αυτή, και τι την κάνει άραγε τόσο ξεχωριστή που μερικοί παθιασμένοι ταξιδιώτες την ήξεραν πριν από εμάς και δεν ομολογούσαν.

Η Taxidoefkeries είναι μια εταιρεία που έδρα της έχει την Κύπρο, και από αυτό το πανέμορφο νησί της Μεσογείου φρόντισε από το 2011 να δικτυωθεί με μαγευτικούς προορισμούς, με ιδιαίτερα ξεχωριστά μέρη της Γης, με πανέμορφες ξενοδοχειακές μονάδες και σχεδόν με όλες της αεροπορικές γραμμές του κόσμου. Τι σημαίνει αυτό για έναν ορκισμένο παθιασμένο ταξιδιώτη; ή αν θέλετε traveller; (στη γλώσσα του instagram) Αυτό σημαίνει ότι φροντίζει ανάλογα με τις ανάγκες του πελάτη και την οικονομική του δυνατότητα να συλλέγει και να δημιουργεί τα καλύτερα ταξιδιωτικά πακέτα για εκείνων και τις ανάγκες του, όπως εγγυημένα και αναφέρονται έρευνες που διεξάγονται κάθε χρόνο και η Taxidoefkeries παίρνουν την πρωτιά. Αυτό φίλοι μου, μεταφράστε το στην σκέψη σας. Δεν πρόκειται ένα σας ταξίδι που σκέφτεστε να κάνετε να το βρείτε στον καλύτερο του συνδυασμό και να μην σας έχει αναλάβει η taxidoefkeries.com

Επειδή θέλω λίγο ακόμη να σας σοκάρω γιατί εγώ προσωπικά ακούω τα νούμερα, βλέπω τα αποτελέσματα και τρελαίνομαι εδώ στο γραφείο, θα σας πω το εξής. Η εταιρεία αυτή κάθε χρόνο προτείνει στους ταξιδιώτες 4000 χιλιάδες πακέτα διακοπών. Αυτό σημαίνει ότι πίσω από αυτό έχουν σκεφτεί και έχουν μελετηθεί όλες οι ανάγκες που μπορεί να χρειαστεί ο υποψήφιος ταξιδιώτης και του το παρέχουν έτοιμο και ολοκληρωμένο. Μετά από αυτό πως να μη φύγω και εγώ;; Κάθε φορά που ακυρωνόταν ένα μου ταξίδι ήταν γιατί δεν είχα τον χρόνο, ούτε την διάθεση να μπορώ να συγκρίνω τιμές, να βρω τα κατάλληλα ξενοδοχεία, να σκεφτώ εναλλακτικές, να οργανώσω το ταξίδι κοκ. Είναι ένα θέμα που και κουράζει και καμιά φορά δεν σου δίνει την σιγουριά που θα ήθελες ότι όλα θα πάνε καλά. Σε αντίθεση με την taxidoefkeries που σε κατευθύνουν και σου παρέχουν ότι ζητήσεις σε δικό τους ταξιδιωτικό πλάνο και με τις καλύτερες προσφορές που σε κανένα άλλο site δεν θα βρεις καθώς όλες ο διασυνδέσεις καταλήγουν εδώ, στο taxidoefkeries.com

Κάπου εδώ, για να μην τα αποκαλύψω όλα, καθώς τα προτερήματα δεν σταματάνε εδώ, θα σας παραπέμψω στο επίσημο site της εταιρίας, ώστε να δείτε όλα όσα λέω με τα δικά σας μάτια. Βέβαια θα με πείτε, "Άντε και τα είδαμε, πως ξέρουμε ότι όλα αυτά που μας, λες λειτουργούν σωστά και στη πράξη; εμείς δεν σχεδιάζαμε κανένα ταξίδι αυτή την περίοδο.." "Αγαπητοί μου αναγνώστες" , θα σας πώ τότε εγώ, ήταν δυνατόν να σας ξεσηκώσω την διάθεση και το κέφι χωρίς ένα κίνητρο; χωρίς μια ΔΩΡΕΑΝ δοκιμή με τις υπηρεσίες της εταιρίας αυτής;

Θα το πω μια τελευταία φορά, χωρίς υπονοούμενα και στη γλώσσα του διαδικτυακού κόσμου. GIVEAWAY αγαπητοί μου, GI - VE - AWAY . Ένας τυχερός από εσάς που θα λάβει μέρος στον διαγωνισμό που γίνεται μέσα απο το instagram (θα δεις πιο κάτω link του διαγωνισμού απο το instagram - πατήστε στο παράθυρο για να μεταφερθείτε στο instgagram) θα έχει την τύχη να ξεκουραστεί ένα διήμερο σε όποιο μέρος της Ελλάδας επιλέξει ο ίδιος. Ε αν αυτό δεν είναι μια ιστορία που γράφει το Euframe απο σήμερα, τότε τι είναι;

Προσηλωθείτε, συγκεντρωθείτε, Instagramωθείτε και σπάστε τα κοντέρ! (Αναλυτικά για τους όρους συμμετοχής και διεξαγωγής του διαγωνισμού θα βρείτε κάτω από την ανάρτηση του διαγωνισμού στο Instagram. Δεν είναι κανένα πρωταπριλιάτικο αστείο και γι’αυτό η συνεργασία του Blog μαζί με το taxidoefkeries.com γίνεται λίγο πριν φύγει ο Μάρτιος για το πιστέψετε! Θα περιμένω να τα πούμε στην ανάρτηση κάτω από τον διαγωνισμό στο instagram!

View this post on Instagram

A post shared by ✯ ℇυfяαмe: ʟɪғᴇ sᴛʏʟᴇ ʙʟᴏɢ (@theoteom) on Mar 27, 2019 at 12:07pm PDT

Καλή επιτυχία σε όλους και να θυμάστε, οι παθιασμένοι ταξιδιώτες δεν έπαψαν ποτέ να ταξιδεύουν, όταν δεν μπορούν να ταξιδέψουν σωματικά, στέλνουν το μυαλό για να καλύψει το κενό.

Όταν αποφάσισα να σας ξανά συστηθώ πριν έναμισι χρόνο μέσα από το δικό μου πια προσωπικό blog το Euframe, σκέφτηκα ότι θα ήθελα πάντα να έχω μια στήλη "travel". Πάντα το απωθημένο μου είναι τα ταξίδια. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον που να μην τον ενδιαφέρουν τα ταξίδια, πόσο μάλλον εμένα που μέσα από την πιο απλή εξόρμηση, ακόμη και στη πόλη μπορώ να συλλέξω ατμόσφαιρα, συναισθήματα και στιγμιότυπα που θα τα κάνω μετά εικόνες. Μέχρι στιγμής τα δικά μου προσωπικά ταξίδια ήταν ελάχιστα, και κάποια δεν ήταν τόσο εντυπωσιακά για να μπορώ να σας μιλήσω γι αυτά με ενθουσιασμό. Έτσι στη στήλη travel εδώ και ένα χρόνο φροντίζω να παρουσιάσω περισσότερο προτάσεις για όσους από σας τους αναγνώστες μου τύχει να επισκεφτούν τα μέρη που πήγα και εγώ. Σας παρουσιάζω λοιπόν εκθέσεις που γίνονται στη πόλη, θεματικά φεστιβάλ και άλλα ταξιδιωτικού ενδιαφέροντος άρθρα που έχουν να κάνουν είτε με μια μικρή εκδρομή είτε και με ένα εστιατόριο που θα άξιζε να το επισκεφτείτε.

Σήμερα όμως το άρθρο μου έρχεται να τιμήσει ιδιαιτέρως την στήλη του Travel καθώς το blog μου και εγώ ταξιδέψαμε μέχρι την Νάξο και θα επιδιώξω με τις εικόνες μου να ταξιδέψω λίγο το μυαλό σας από όπου κι αν είστε τώρα και διαβάζετε το κείμενο μου. Είναι μέσα Οκτωβρίου και σκέφτομαι ότι φέτος διακοπές δεν έκανα. Ήδη η χρονιά προβλέπεται να είναι γεμάτη από υποχρεώσεις και ιδιαίτερα δύσκολη. Δεν γινόταν να μην ξεκουραστώ λίγο πριν δώσω με τα μούτρα στη νέα χρονιά. Είπα το ΝΑΙ! λοιπόν στη πρόκληση και έτσι βρέθηκα στη Νάξο.Η Νάξος για τα τυπικά της ιστορία πριν σας αναφέρω τα δικά μου, είναι ένα από τα Κυκλαδίτικα νησιά και μάλιστα το μεγαλύτερο σε έκταση. Βρίσκεται ανάμεσα στη Πάρο και στη Μύκονο. Είναι ένα νησί γεμάτο προκλήσεις για τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς καθώς σε κάθε του σημείο υπάρχουν ιστορικές αναφορές όπως επίσης και μουσεία. Ως blog Euframe όμως θα σας δείξω τη life style πτυχή του νησιού. Όπως σας ανάφερα είχα ανάγκη να γεμίσω ενέργεια και διάθεση, έτσι δεν ήθελα να πειραματιστώ σε αυτή την μικρή απόδραση με ιστοσελίδες για καταλύματα, υπηρεσίες, παροχές κτλ.

Επέλεξα λοιπόν να απολαύσω τις μέρες μου μένοντας στο Lagos Mare Boutique Hotel που βρίσκεται στον Άγιο Προκόπιο της Νάξου, με μόλις 350 μέτρα από την πιο χρυσή αμμώδεις παραλία του νησιού. Είναι ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία της περιοχής καθώς μετράει πίσω του χρόνια ιστορίας. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο με είχαν υποδεχθεί με ένα φρέσκο αναζωογονητικό χυμό που αυτό με κέρδισε καθώς πίσω μου μετρούσα ήδη κάμποσες ώρες ταξιδιού στη Θάλασσα. Το lagos Mare σε σχέση με άλλα ξενοδοχεία που έχω δει στις Κυκλάδες έχει μια ιδιαίτερη προσεγμένη διαμόρφωση τόσο αρχιτεκτονικά όσο και στη διακόσμηση. Δεν θυμίζει τόσο ξενοδοχειακή μονάδα χωρισμένη σε αυστηρούς χώρους και με περιορισμένη κινητικότητα. Το ξενοδοχείο μοιράζει διαδοχικά τους χώρους του και έτσι έχεις την αίσθηση ότι είσαι σε μια εξοχική βίλα και ότι ο χώρος διατίθεται όλος για σένα. Το Lobby ενώνεται με το εστιατόριο, το εστιατόριο με την πισίνα και η πισίνα με τον κήπο του ξενοδοχείου. Τα δε δωμάτια βρίσκονται στην ίδια κοινή ευθεία και έτσι κάθε μπαλκόνι έχει την δική του ξεχωριστή θέα για όταν πέσει το φως και το ηλιοβασίλεμα γεμίσει με τα χρώματα του τον ορίζοντα.

To Lagos Mare δεν είναι μεγάλο ξενοδοχείο σε έκταση ούτε έχει πολλούς ορόφους και διαδρόμους. Είναι ένα μικρό ξενοδοχείο που εκεί είναι το ενδιαφέρον του καθώς σου επιτρέπει με μια μικρή βόλτα να το νιώσεις σαν σπίτι σου χωρίς να σε κουράσει η ξενάγηση. Το προσωπικό του ξενοδοχείου φροντίζει να σε κάνει να νιώθεις οικεία με το πρώτο καλωσόρισμα και αυτό έκανε και με εμένα. Όσο έμεινα στο ξενοδοχείο είχα την ευκαιρία να ξεκουράσω τόσο το σώμα μου όσο και το μυαλό μου απολαμβάνοντας κάποιες ώρες χαλάρωσης στο spa και στο γυμναστήριο. Υπήρξαν όμως και στιγμές διασκέδασης όπως αυτές στο bar του ξενοδοχείου και στη γιγάντια σκακιέρα του στο κήπο που περιμένει συνεχώς νέους επίδοξους παίχτες.

Τα βράδια η Νάξος μεταμορφώνεται και το κλασικό άσπρο χρώμα της γίνεται ένα με τα χρυσοκίτρινα ζεστά μικρά της μαγαζάκια που λαμπυρίζουν στα στενά του νησιού, καλώντας σε να γνωρίσεις και αυτή της την πτυχή. Σαν μια νύμφη ντυμένη στα λευκά που υπομένει όλη μέρα γιατί ξέρει ότι μετά το μυστήριο έρχεται το γλέντι και το ξεφάντωμα. Μόνο που στο γλέντι αυτό (της Νάξου) υπάρχει κόσμος από όλα τα μέρη της γης, ατελείωτες ώρες μουσικής, και φιλόξενοι ντόπιοι του νησιού που θα σε γυρίσουν μετά να ξεκουραστείς στο ξενοδοχείο σου. Στην δικά μου περίπτωση στο ξεχωριστό Lagos Mare.

Σας άφησα όμως το κρυφό διαμάντι του lagos Mare για το τέλος, γιατί ήθελα να κλείσω με μια γλυκιά γεύση. Ω ναι! Γλυκιά και αλμυρή. Μιλάω σαφώς για το "1924 Restaurant" όπου είναι το εστιατόριο του ξενοδοχείου και εκεί μέσα κρύβεται το διαμάντι του. Το ξενοδοχείο φημίζεται για την προσεγμένη υψηλή γαστρονομία του. Έχοντας δημιουργήσει ένα δικό του ξεχωριστό κατάλογο με πιάτα της δικής του υπογραφής, καταφέρνει να είναι το νούμερο ένα εστιατόριο της περιοχής και πόλος έλξης για τον οποιοδήποτε που γνωρίζει από καλή ποιοτική ελληνική κουζίνα. Προσωπικά εμένα θα μου λείψει το πρωινό καθώς είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω ελληνικά, φρέσκα, ντόπια προϊόντα της Νάξου σερβιρισμένα κάθε πρωί στις πιο όμορφες πιατέλες. Κάπως έτσι όμως θα πρέπει να κλείσω το σημερινό μου κείμενο καθώς δεν μπορώ να σας πω περισσότερα με καλεί ήδη ο απαιτητικός Νοέμβριος. Θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν παραπάνω από μένα, έτσι κι αλλιώς μια εικόνα ίσον με χίλιες λέξεις. (TIP: στο τέλος του άρθρου θα δείτε και ένα μικρό βίντεο, έτσι για να το ζήσετε ζωντανά το vibe)

When I decided to reintroduce myself as a blogger a year and a half ago, from a shared blog to my personal one, I thought I would love to include a "travel" topic. I cannot imagine anyone not caring about travelling, let alone myself, who with a simple walk in the city I can collect feelings and vibes and then I will turn them into pictures. So far, my trips aren't too many and some of them aren't impressive enough to talk about them with excitement. So in the travel topic over the last year I made sure to include suggestions for those of you who are thinking about visiting the places which I did. I present you exhibitions in the city, festivals and other articles that have to do either with a small escape or maybe restaurants are worth a visit.

However, today my article comes to make my topic "travel" proud because my blog and I have travelled to Naxos and I will try to make your minds travel with my pictures, wherever you are now. It's late October and I wasn't going on any holidays this summer. Already the year is expected to be full of obligations and particularly difficult. But I couldn't dive straight into the new academic year without some rest. So I said YES! to the challenge and that's how I found myself in Naxos. Naxos is one of the islands of Cyclades and the largest in size. It is located between Paros and Mykonos. It is an island full of attractions for archaeologists and historians, as in every corner there are historical references as well as museums. As Euframe, however, I will show you mostly the lifestyle of the island. I didn't want to spend my time and energy looking for sites with offers about accommodations, services and benefits.

I chosen to enjoy my days in Naxos at Lagos Mare Boutique Hotel, located in Agios Prokopios village. It is just 350 meters from the most golden sand beach of the island. It is one of the best hotels in the region as it has a long history. Arriving at the hotel, I was welcomed with a refreshing fresh juice and that made me feel great because by that point I had spent several hours travelling on water. The Lagos Mare, compared to other hotels that I have seen in the Cyclades before, has a special attentive layout, both architecturally and decorative. It doesn't look like a hotel unit divided into tight spaces and with limited mobility. The hotel divides its premises in succession, making you feel like you are in a cottage and that the space is all yours. The lobby is part of the restaurant, the restaurant is part of the pool, and the pool is part of the hotel's garden. The rooms are in the same way and so each balcony has its own unique view when it's time for the sunset. Lagos Mare isn't a huge hotel in size or with many floors and corridors. It is a small hotel and that is what makes it interesting because it allows you with a small walk to feel like home, without getting tired. The staff at the hotel make sure you feel comfortable from the first moment. For as long as I stayed at the hotel, I had the opportunity to relax my body as well as my mind by enjoying some hours of relaxation in the spa and the gym. But there were also moments of fun like those in the hotel's bar and its giant chessboard in the garden that is constantly waiting for new players.

On the evenings, Naxos is transformed and its classic white color becomes one with its golden-yellow shops that glow in the narrow streets of the island, inviting you to get to know the alter ego of the island. Like a bride dressed in white all day because she knows that the party follows-up. But this party at Naxos there are people from all over the world, endless hours of music, and some hospitable local people who will get you back to your hotel at the end of the party. In my case at the special Lagos Mare.

I left a little hidden treasure of Lagos Mare for the end because I wanted to end my post with a sweet taste. Sweet and sour maybe. I am talking about the 1924 Restaurant in the hotel. Lagos Mare is famous for its gastronomy. The restaurant created its own dishes with its special signature, and this made it the top restaurant in the area and an attraction for anyone who knows about quality Greek cuisine. Personally, I will miss its breakfast cause as I had the chance to taste, fresh, local, Greek products of Naxos served every morning in the most beautiful plates. But somehow I have to end this post, I can't tell you more because already a demanding and hectic November is waiting me. I will let the photos speak for themselves. Anyway, a picture is a thousand words.

Lagos Mare Hotel from Theo Michael on Vimeo.

Πάντα υπάρχει η τάση στον άνθρωπο να θυμάται τις παλιές, δικές του εποχές και να πέφτει στην παγίδα να τις συγκρίνει με το σήμερα. Θυμάμαι κάθε καλοκαίρι στο σπίτι της γιαγιάς, ο παππούς με ένα ερέθισμα του, μου έλεγε κάθε φορά πόσο όμορφα και γλυκά ήταν τα χρόνια παλιά. Ξεκινούσε από το "εμείς δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα - για να μιλήσουμε με κάποιον έπρεπε να είμαστε στο σπίτι. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινούσε η αφήγηση του και το ένα έφερνε το άλλο στις μνήμες του χωρίς να μπορώ να καταλάβω τι έλεγε και κυρίως να το αισθανθώ. Μεγάλωσα όμως και κατάλαβα τι εννοούσε. Μου μιλούσε για τις εποχές που η ζωή από μόνη της ήταν πάρτυ τις εποχές που ο κόσμος ήθελε απλά να χαμογελά με το κάθε τι, κι ας ήταν ένα ακόμη χιλιοειπωμένο αστείο που μεταφερόταν από την μια γραμμή του τηλεφώνου στην άλλη.

Η Αθήνα του σήμερα δεν μπορεί να θυμίσει καμιά της γωνιά πλέον κάτι από το παρελθόν. Τόσο η πολεοδομία της πόλης, όσο και οι συνήθειες των ανθρώπων, ακόμη και οι άνθρωποι οι ίδιοι - τίποτα, και αυτό είναι λογικό γιατί αλλιώς θα μιλούσαμε για παράνοια αν στην Αθήνα του 2018 είχαμε σταματήσει στις δεκαετίες του 50, 60, 70. Η Αθήνα όμως, έζησε πολύ βαθιά της εποχές εκείνες και πολύ έντονα μάλιστα. Έτσι λοιπόν με αφορμή το Athens Retro Festival που έγινε φέτος στη πόλη, πήγα για να ταξιδέψω λίγο στον χρόνο και να ακούσω ξανά στα αυτιά μου, τα λόγια του παππού που μου έλεγε όταν ήμουν μικρός.

Για τέσσερις συνεχόμενες μέρες λοιπόν στο κέντρο της πόλης στο παλιό Αμαξοστάσιο στήθηκε ένα σκηνικό των ρετρό εποχών που όπως κάθε χώρα είχε ζήσει, έτσι και η Ελλάδα. Οι επισκέπτες μπορούσαν μέσα από το φεστιβάλ να δουν από κοντά παλιά αυτοκίνητα, ρετρό αντίκες, την διακόσμηση της εποχής, παλιά video games και φυσικά παιχνίδια. Στο φεστιβάλ μπορούσε κάποιος να ψωνίσει από τα ρετρό μαγαζιά που είχαν διάφορα αξεσουάρ, ρούχα μα και είδη διακόσμησης. Φυσικά δεν θα μπορούσε να ήταν φεστιβάλ αν δεν είχε μουσική χορό και ποτό. Έτσι λοιπόν στο Athens Retro festival υπήρχαν πολλά νεανικά συγκροτήματα που έπαιζαν τραγούδια της εποχής και φυσικά γκρουπ χορευτών που ήταν εκεί για να μας δείξουν βήμα βήμα την κάθε σωστή κίνηση της εποχής και να το ζήσουμε στα αλήθεια. Με μια Fix helas λοιπόν στο χέρι ξεναγηθήκαμε στο φεστιβάλ και αφήσαμε κάθε πάγκο να πας ταξιδέψει και σε μια στιγμή της εποχής.

Όσοι κατάφεραν και έκλεψαν λίγο από τον χρόνο της Αθήνας του σήμερα και πήγανε στο φεστιβάλ θα έζησαν μια όμορφη εμπειρία που θα την θυμούνται μέχρι του χρόνου που ελπίζουμε ότι το φεστιβάλ θα μεγαλώσει κι άλλο και θα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό. Προσωπικά θα περιμένω να εξελιχθεί και άλλο το φεστιβάλ γιατί είναι κάτι που αξίζει να γίνεται και να περνάει στις νέες γενιές έστω λίγο την αύρα των περασμένων χρόνων, εκείνων τον γλυκών χρόνων όπως θα έλεγε και ο παππούς.

There is always a tendency in people who want to reminiscent old times, and to fall into the trap of comparing it to the present. I remember every Summer at grandma's house, my grandfather telling me every time how beautiful and sweet the old times were. It started with "we did not have mobile phones, in order to talk to someone we had to be at home". That's how his narrative began and one brought the other in his memories without being able to understand what he was saying and especially what to feel. But I grew up and I understood what he meant. He was talking to me about the years when life itself was a party in the times when people just wanted to smile with everything, and it was another joke that was transported from one line of the phone to another.

Nowadays, Athens doesn't evoke any memories of past years through the city's corners. Both city planning and people's habits, people themselves, and that is very reasonable because otherwise we would have talked with paranoia about Athens in 2018, if we would have stopped in the 50s, 60s, 70s. Athens lived very deeply in those eras. So, on the occasion of the Athens Retro Festival this year, I went to travel with my mind a little bit in time and listen once again, the words of my grandfather.

For four days in the centre of the city of Athens in the old depot, there was set up a backdrop of the times that, as every country has lived, so has Greece. Visitors could see old cars, retro antiques, decoration of the era, old video games through the festival. At the festival you could shop from retro shops that had various accessories, clothes and decorations. Of course it could not have been a festival if it did not have music, dancing and drinks. So at the Athens Retro Festival there were many bands that played songs of the past decades and of course a group of dancers who were there to show us every step of the way and to live it vividly. With a Fix helas beer we walked through the festival and let every bench to travel with our minds at a time of the time that passed.

Those who had a little bit of time in Athens and went to the festival have lived a beautiful experience that they will remember until the next year when we hope the festival will grow even more and it will be even more impressive. Personally, I will wait for the festival to evolve further, because it is worthwhile to pass to the new generations, let alone the aura of past times, those sweet years as my grandfather would say.

🎬 Here is a video created by me so if you want check it for more! Like and share it if you like it on social media

⭐️ Πιο κάτω θα δείτε κάποιους από τους εκθέτες που είναι στις φωτογραφίες,σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει!

⭐️ Note: You will see below some of the shops that were in my photos just in case that you want to search them

• Kiloshop Greece
• Mary's Handmade Creations
• Paradise Waterfalls
• Felis Art
• Under construction Athens

Τις πρώτες μέρες του 2018 όπως θα καταλάβατε και στα προηγούμενα άρθρα, βρέθηκα να περπατώ για ατελείωτες ώρες στα σοκάκια της Ρώμης και να ανακαλύπτω όλο και πιο εντυπωσιακά μέρη. Πέρα από τα γραφικά της δρομάκια, τα όμορφα σιντριβάνια και τις κλασικές μεγάλες τις πλατείες η Ρώμη είναι η χαρά του καλλιτέχνη που αγαπά τα μουσεία.

Μουσείο λοιπόν, και η λέξη έχει ελληνική ρίζα και προέρχεται από τη λέξη Μούσα. Κάπου στη Ρώμη λοιπόν κοντά στη δοξασμένη βίλα των Porghese βρίσκεται η Εθνική Πινακοθίκη κλασικής και μοντέρνας τέχνης. Στο τεράστιο αυτό μουσείο πέραν κάποιων μόνιμων εκθεμάτων ανα εξάμηνο φιλοξενούνται εκθέσεις μοντέρνων καλλιτεχνών που θέλουν με την δική τους σύγχρονη ματιά να περάσουν τα δικά τους μηνύματα μέσα απο τη τέχνη τους. Εκθέματα από διάφορες μορφές και υφές όπως για παράδειγμα το μέταλλο, το ξύλο, το γυαλί αλλά και πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις όπως ψηφιακά video, διαδραστικά πολυμέσα κοκ. Πέραν τούτου η Πινακοθήκη έχει στη συλλογή της και κλασικά έργα των σπουδαίων ζωγράφων Antonio Canova, Vittorio Matteo, Giorgio Morandi,Van Gogh, Monet, Mondrian και ένα σωρό άλλα τεράστια ονόματα που με τη τέχνη τους άφησαν ιστορία.

Αυτή την περίοδο και μέχρι τις 15 Απριλίου φιλοξενείται στο μουσείο η έκθεση Time is Out of Joint μια έκθεση που επαναπροσδιορίζεται ο χρόνος πάνω σε νέα βάση δεδομένων ανάλογα τις ανάγκες του σήμερα. Μια υποσχόμενη έκθεση γεμάτη ξεχωριστές εμπειρίες τις οποίες είδα και έζησα από κοντά. Αν ποτέ βρεθείτε στη Ρώμη και θέλετε να δείτε από κοντά όλα αυτά τα έργα τέχνης που τα γνωρίζετε από τα βιβλία τότε η εθνική πινακοθήκη θα σας περιμένει να βιώσετε την εμπειρία αυτή.

At the first days of 2018, as you have probably already read in previous posts, I found myself walking for endless hours in the streets of Rome and discovering more and more impressive places for days. Beyond the picturesque streets, the beautiful fountains and the classic squares, Rome is pure joy for artists and everyone who loves museums. The word "museum" came through Latin from Greek, originating from the word "mouseion", a place dedicated to the Muses. In Rome, near the glorious villa of Porghese, is located the National Gallery of Classical and Modern Art. In this huge museum -apart from some permanent exhibits- every six months, there are exhibitions from modern artists who want their contemporary art to pass their messages. Exhibits have various forms and textures such as metal, wood, glass, and oftentimes more contemporary media, such as digital video, interactive multimedia etc. In addition, the Art Gallery has also featured classic paintings by the great painters Antonio Canova, Vittorio Matteo, Giorgio Morandi, Van Gogh, Monet, Mondrian and many other huge names that made history.

Currently and until the 15th of April, the Time Is Out of Joint exhibition is hosted at the museum, which redefines time on a new database according to today's needs. A promising show full of unique experiences that I have seen up close. If you ever find yourself in Rome and want to see all of these artworks that you know from history books, the Νational Γallery will be waiting for you to feel this experience.